Zicht inzichtelijk gemaakt

De ogen van onze kinderen

Een kind kan meteen na de geboorte zien. Wel gaat er enige tijd overheen voor de gezichtsscherpte is ontwikkeld.

9 februari 2020

De ogen van de pasgeboren baby stralen, een lachje fleurt het gezichtje op - dat zijn mooie momenten voor een moeder wanneer ze de baby in haar armen houdt. In dit stadium zijn de ogen van een baby nog volop in ontwikkeling en kan de baby de omgeving nog niet goed herkennen. Onze kleintjes moeten allemaal leren lopen en praten en hun ogen moeten leren zien.

Daarom is het belangrijk te weten dat bijna 20 % van alle kinderen jonger dan vier jaar te maken heeft met problemen met zien. Dat hoeft echter geen reden tot zorg te zijn: moderne kinderbrillen kunnen helpen bij de verbetering van het gezichtsvermogen van uw kind.

In de genen van alle mensen zit het vermogen om te zien en te bewegen ingebakken - informatie die ons uiteindelijk in staat stelt om te leren zien, lopen en rennen. Een pasgeborene kan meteen na de geboorte zien. Echter, het gezichtsvermogen van de pasgeborene is lang zo ontwikkeld niet als dat van een volwassene. Eerst moet de baby zijn of haar gezichtsscherpte ontwikkelen, d.w.z. het vermogen om bepaalde details te onderscheiden en een voorwerp te herkennen. Het duurt in feite erg lang voordat een mens het gezichtsvermogen van een arendsoog heeft:

De ontwikkeling van het gezichtsvermogen – pasgeborene tot peuter

In de eerste levensmaand ziet een baby wazig, hoewel de baby wel het verschil kan onderscheiden tussen donker en licht. De visuele horizon ligt ongeveer op 30 centimeter.
In de loop van de tweede maand begint de baby gezichtscontouren en -patronen te herkennen. De baby kan nu ook kleuren onderscheiden.
In de loop van de derde en vierde maand beginnen baby's te lachen naar hun ouders, kunnen ze kleuren onderscheiden en hebben ze goed zicht tot ongeveer 25 centimeter.
Vanaf de vijfde maand beginnen baby's hun ouders te herkennen. Dit blijkt uit het feit dat de baby luidkeels zal protesteren telkens wanneer u probeert stiekem de kamer te verlaten.
Vanaf de zesde maand begint de baby te grijpen naar voorwerpen en kan hij of zij voorwerpen in de verte duidelijk zien.
Tegen de zevende maand kan de baby niet alleen naar voorwerpen grijpen, maar deze ook om- en ronddraaien.
Vanaf de achtste maand kunnen baby's onderscheid maken tussen bekende en vreemde gezichten.
Vanaf de negende maand worden de duimen en wijsvingers actieve instrumenten en zelfs de kleinste voorwerpen kunnen met verrassende nauwkeurigheid worden gegrepen.
Vanaf de elfde maand kunnen baby's op de vraag "Waar is papa?" al antwoorden door hun hoofdje naar hun papa te draaien.
Vanaf de twaalfde maand beginnen kinderen hun ouders voorwerpen aan te reiken en verwachten ze van hen dat ze daar iets mee doen. De baby kan nu met de ogen snel bewegende voorwerpen volgen.
Tegen de vierde verjaardag heeft een kind de gezichtsscherpte die die van een volwassene benadert.
Als het kind 6 of 7 jaar oud is, is het gezichtsvermogen bijna tot volle ontwikkeling gekomen.
Tegen de tijd dat een kind 8 of 9 jaar oud is, is het gezichtsveld zodanig ontwikkeld dat het kind hele scenario's en evenementen kan overzien. Dit is het moment dat het zicht van kinderen voldoende is ontwikkeld om te kunnen deelnemen in het verkeer.

De hersenen hebben ook tijd nodig

De ogen van een kind zijn nog niet helemaal volgroeid. Het netvlies, dat cruciaal is voor scherp zicht de zenuwcellen die licht absorberen bevinden zich op het netvlies ontwikkelen zich al voor de geboorte. Echter, het netvlies krijgt pas zijn uiteindelijke vorm nadat de baby is geboren. Niet alleen de ogen hebben tijd nodig om zich te ontwikkelen, ook voor de hersenen geldt dat. Als het oog van een kind omgevingslicht absorbeert, wordt de prikkel verwerkt in de hersenen, waar het feitelijke beeld wordt gecreëerd.

Problemen met zien herkennen en behandelen

Als een probleem met zien in een vroeg stadium wordt waargenomen en behandeld, kan een kind nog steeds normaal zicht ontwikkelen.

Om ervoor te zorgen dat ogen van kinderen zich normaal ontwikkelen, moeten de hersenen worden voorzien van de juiste visuele informatie. Echter, als er bij een kind iets mis is met de ogen, kan deze visuele informatie worden vertekend. Als een probleem met zien in een vroeg stadium wordt waargenomen en behandeld, kan een kind nog steeds normaal zicht ontwikkelen. Maak een afspraak met een oogarts als u een of meer van de volgende condities bij uw baby of peuter hebt geconstateerd. Deze kunnen namelijk wijzen op een probleem met zien:

Duidelijk zichtbaar en blijvend strabisme
Het hoofd opzij houden
De ogen samenknijpen of opensperren
Vermijden van licht of niet reageren op licht
Veel in de ogen wrijven en grimassen maken
De ogen draaien zonder te focussen
Wel naar voorwerpen reiken maar deze niet kunnen grijpen

Bij oudere kinderen kunnen problemen met zien ook blijken uit de volgende symptomen:

Het kind struikelt vaak of loopt tegen meubels op
Toenemende problemen met zien in het donker en schemerdonker
Plotseling lagere cijfers op school
Het kind leest niet graag
Het kind zondert zich af van andere kinderen
Terugkerende hoofdpijn kan ook wijzen op problemen met zien

Hoe eerder het probleem wordt opgemerkt, des te sneller en effectiever het kan worden behandeld.

Als kinderen problemen hebben met zien

Kinderen nemen bijna 90 procent van hun zintuiglijke informatie op via hun ogen. Het is daarom cruciaal dat potentiële problemen met zien vroeg worden opgemerkt. Hierbij geldt wat ook voor andere gezondheidskwesties geldt: hoe eerder het probleem wordt opgemerkt, des te sneller en effectiever het kan worden behandeld. Hier volgt een overzicht van de meest gangbare oogaandoeningen:

Het kind herkent zonder moeite verafgelegen voorwerpen, maar moet veel moeite doen om nabijgelegen voorwerpen te herkennen. Dit leidt al snel tot te veel spanning op de ogen, waardoor het kind hoofdpijn krijgt, de ogen rood worden, er concentratieproblemen ontstaan, en het kind tijdens het lezen of schrijven onrustig is en snel vermoeid raakt. Belangrijk: de meeste baby's en peuters zijn verziend, maar dit wordt in de eerste levensjaren gaandeweg gecorrigeerd.
Het netvlies bundelt lichtstralen die van een afstand het oog doordringen omdat het oog te lang is of het refractievermogen van de ooglens te hoog is. Kinderen met deze conditie kunnen zonder moeite scherpstellen op nabijgelegen voorwerpen. Wel hebben ze echter problemen met het zien van de beelden op tv, of een bal tijdens het spelen, of bij het schrijven op het schoolbord. Deze kinderen hebben de neiging om vaak de ogen samen te knijpen of met de ogen te knipperen, omdat ze proberen het probleem te compenseren om zo voorwerpen in de verte beter te kunnen zien.
Dit zichtprobleem wordt ook wel beschreven als een onregelmatige kromming van het hoornvlies. Een onregelmatige radius van het hoornvlies kan een wazig en vervormd zicht geven. Afhankelijk van de ernst van de onregelmatige kromming ziet het kind voorwerpen met lineaire transmissies die min of meer vervormd zijn.
In het alledaagse taalgebruik zeggen we van personen die beide ogen niet tegelijkertijd op één punt kunnen richten dat ze scheel kijken. Deskundigen noemen deze aandoening strabisme. Ongeveer vijf procent van alle mensen hebben te maken met deze unieke en pijnloze visuele handicap. In de regel geldt deze fout maar voor één oog. De scherpstelling wordt naar binnen, naar buiten, naar boven of naar beneden verkeerd gestuurd. Met andere woorden, het oog zoomt in op een vast punt dat niet samenvalt met dat van het scherpste zicht van het oog, maar stelt zich scherp op een ander punt op het netvlies. Het gevolg: de hersenen brengen twee verschillende beelden voort - een scherp beeld en een troebel beeld. Om het zich makkelijker te maken leren de hersenen zichzelf aan om het beeld dat ze onacceptabel vinden te onderdrukken. Het kind begint aan één oog de voorkeur te geven. Het oog dat wordt verwaarloosd kan zijn gezichtsscherpte niet volledig ontwikkelen - vandaar dat dit het "luie oog" wordt genoemd. Het vermogen van dit oog om te zien neemt gaandeweg af. Als ernstig strabisme niet wordt behandeld, kan dit een gezond oog aantasten. De aandoening die daarvan het gevolg is, heet amblyopie - een levenslange dysfunctie die ook andere gevolgen heeft. Een kind dat afhankelijk is van slechts één oog kan geen goede dieptewaarneming ontwikkelen en ook zal de ontwikkeling van zijn motorische vaardigheden achterblijven. Volwassenen die aan deze aandoening lijden, kunnen hier erg veel last van ondervinden, bijvoorbeeld tijdens het besturen van een auto. Het goede nieuws: amblyopie kan snel en doeltreffend worden behandeld als deze aandoening wordt opgemerkt voor de tiende of twaalfde maand. Als het kind een jaar oud is, duurt een behandeling langere tijd.

Een kinderbril biedt bescherming

Vandaag de dag worden kinderbrillen "vet cool" gevonden. Het is niet meer zo dat kinderen die een bril dragen het mikpunt van plagerijen worden.

Helden in kinderboeken hebben veel betekend voor kinderen die een bril dragen. De tijd dat kinderen zich er koppig tegen verzetten een bril te moeten dragen ligt ver achter ons. Vandaag de dag worden kinderbrillen "vet cool" gevonden. Het is niet meer zo dat kinderen die een bril dragen het mikpunt van plagerijen worden. Eén belangrijk iets om te onthouden: het montuur voor een kinderbril wordt aangepast aan de behoefte van het kind. Bovenaan mag het montuur niet voorbij de onderste rand van de wenkbrauwen uitkomen. Onderaan mag het niet in aanraking komen met de kaakbeenderen. De bril mag aan de zijkant niet voorbij de randen van de ogen komen. Om er zeker van te zijn dat een kinderbril uw kind tijdens het spelen en andere activiteiten niet in de weg zit, moeten de oorstukken langs de slapen lopen en niet te veel ruimte vrijlaten. Een kinderbril mag weinig wegen en moet degelijk en flexibel zijn. Zorg dat het montuur geen ongemak veroorzaakt, bijvoorbeeld druk. We hoeven u niet te vertellen dat een "vet" ontwerp het verschil maakt!